JUST Q

Τις προάλες ανακάλυψα πως είμαι νόθο παιδί της φαντασίας μου με τον χωροχρόνο. Δεν υπάρχω για κανέναν και δεν υπάρχει κανένας για μένα. Όλα είναι μες στο μυαλό μου. Παρεπιπτόντως, μια και το ανέφερα, εκεί μέσα γίνεται της παλαβής. Οι φαντασιώσεις μου κάνουνε πάρτυ με τις αναμνήσεις μου. Εκεί στο πάρτυ, πάνω στον χορό, μια φαντασιωση χύνει καταλάθος το ποτό της στο -μόλις τριών ημερών αγορασμένο- ταγιέρ μιας ανάμνησης. Τότε αρχίζουν οι τσιρίδες, τα μαλλιοτραβίγματα, που οδηγεί σε εγκεφαλικές διαταραχές,οι οποίες οδηγούν σε ψυχολογικά προβλήματα, τα οποία οδηγούν ( καμιά φορά ) στον αλκοολισμό,ο οποίος οδηγεί...μεθυσμένος. Φαντάσου, λοιπόν, ένα μεθυσμένο μυαλό μέσα στο οποίο γίνεται το πάρτυ που λέγαμε, οι γείτονες δεν έχουν κλείσει μάτι απο την μουσική που παίζει στην διαπασών, μέσα μαλλιοτραβιούντε αναμνήσεις και φαντασιώσεις, έξω γάτες νιαουρίζουν και σκίζουν τα σκουπίδια και όλα αυτά σε περιτύλιγμα που φέρει φάτσα με τα ζαλισμένα μάτια και το χαμόγελο του μαλάκα, που βλέπει ο ταλαίπωρος ο καθρέπτης μου κάθε πρωί και ραγίζει ( η καρδιά του). Καθώς κοιτάω κάθε πρωί τον καθρέπτη, λοιπόν, βλέπω αυτή την μάζα κρέατος, η οποία τυχαίνει να σχηματίζει την φάτσα μου, πλένω το προσωπό μου με νερό. Αυτή η σκατόφατσα όμως δεν λέει να φύγει, δεν ξεβάφει. Αυτή η καρικατούρα που μου έδωσε ο καλός θεούλης ( προφανός πάνω στα νεύρα του) είναι ανεξίτιλη. Είναι κάθε πρωί στον καθρέπτη και με κοιτάει με το ίδιο αποριμένο βλέμα. Και την κοιτάζω και γώ. Και δεν μιλάει κανείς απο τους δυό. Ποτέ δεν μου μίλησε. Εδώ και 20 χρόνια σχεδόν δεν έχει βγάλει άχνα. Ακούγετε μόνο πολύ σιγά απο το βάθος η μουσική ( απο το πάρτυ που λέγαμε.. ) ... Καθώς βγαίνω αποβλακωμένος απο το μπάνιο η ανάμνηση σβήνει τα κεράκια στο πάρτυ της. Έκλεισε κι'όλας τα 6. Πέρασαν 6 χρόνια. Και την θυμάμαι ακόμα. Να'σαι καλά, πάλι μου έδωσες ένα λόγο να παλεύω με τα μολύβια μου..

Τετάρτη 28 Ιανουαρίου 2009

A CLOWN STORY?









Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου